Sawadaea tulasnei
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Sawadaea tulasnei |
Nazwa systematyczna | |
Sawadaea tulasnei (Fuckel) Homma J. Fac. agric., Hokkaido Imp. Univ., Sapporo 38(3): 374 (1937) |
Sawadaea tulasnei (Fuckel) Homma – gatunek grzyba z rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Pasożytuje na niektórych gatunkach klonów, powodując u nich chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sawadaea, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1866 r. Karl Wilhelm Gottlieb Leopold Fuckel nadając mu nazwę Uncinula tulasnei. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Yasu Homma w 1937 r.[1]
- Erysiphe varium Fr., 1822
- Uncinula aceris var. tulasnei (Fuckel) E.S. Salmon 1900
- Uncinula bicornis var. tulasnei (Fuckel) W.B. Cooke 1952
- Uncinula tulasnei Fuckel 1866
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jest pasożytem. Tworzy kolonie na liściach w postaci białych plam, które początkowo są niewielkie i oddzielne, potem coraz większe i zlewają się. Mogą zajmować całą powierzchnię liścia.
Konidia o zmiennym kształcie – jajowate, baryłkowate lub cylindryczne, często o obrysie kanciastym. Tworzą się w łańcuszkach, mają rozmiary 19–28 × 13–18 µm, stosunek długości do szerokości około 1,5:1 lub mniej. Występują w nich ciałka fibrozynowe. Oprócz makrokonidiów występują mikrokonidia o rozmiarach 7–11 × 6–9 µm z ciałkami fibrozynowymi[4].
Klejstotecja w rozproszeniu lub w grupach. Pojedyncze ma wymiary (125–) 140–190 µm i zbudowane z nieregularnie wielokątnych komórek o średnicy 8–15 µm. Przyczepki w górnej połowie klejstotecjum, w liczbie od około 40 do 80, krótsze od jego średnicy (0,3–0,75 średnicy), szkliste, gładkie lub lekko szorstkie, bez nieseptowane, grubościenne, o szerokości ok. 6–11,5 µm, proste lub rozgałęzione, przy czym dominują przyczepki proste. Ich wierzchołki jeden raz tylko rozszczepiają się i koliście zaginają, czasami zdarzają się proste, o nierozszczepionych wierzchołkach. Worki w liczbie 4–20 w jednym klejstotecjum, 60–80 (–100) × (30-) 35–50 (–55) µm, (6–) 8–zarodnikowe. Askospory jajowate elipsoidalne lub prawie kuliste, 15–25 (–30) × 10–15 µm[4].
-
Nalot na liściu klonu
-
Klejstotecjum
-
Strzępki grzybni i klejstotecja
-
Strzępki grzybni
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w prawie całej Europie, Azji Środkowej, Syberii, na Dalekim Wschodzie Rosji, w Chinach, Japonii[4].
Pasożytuje na niektórych gatunkach klonów. W Polsce notowany na klonie ginnala (Acer ginnala), jaworze (Acer pseudoplatanus), klonie srebrzystym (Acer saccharinum)[5]. Nie występuje na klonie zwyczajnym (Acer platanoides), klonie polnym (Acer campestre)[6].
Na klonach pasożytuje jeszcze Sawadaea bicornis. S. tulasnei jest od niego rzadszy. Odróżnia się nie tylko cechami mikroskopowymi, ale także tworzonym na powierzchni liści nalotem – nie jest on mączysty, ale lśniący i ma ostro ograniczone obrzeża. Ponadto biały nalot tworzy się głównie na górnej powierzchni liści, podczas gdy S. bicornis tworzy naloty na obydwu powierzchniach liści[6]. Podzielone są zdania co do jego występowania na klonie jesionolistnym (Acer negundo); w Polsce podano jego występowanie na tym gatunku[5], według Plant Parasites of Europe nie występuje on na tym gatunku[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2019-11-30] (ang.).
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-08-07] (ang.).
- ↑ a b c Sawadaea tulasnei [online], Mycobank [dostęp 2019-11-30] (ang.).
- ↑ a b Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
- ↑ a b c Sawadaea tulasnei [online], Plant Parasites of Europe [dostęp 2019-11-30] (ang.).